İbnu Mes’ud radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) bize hâcet duasını öğretti. Şöyleydi: “Hamd Allah’a mahsustur. O’ndan yardım dileriz, O’ndan af talep ederiz, nefsimizin şerlerinden, amellerimizin kötülerinden O’na sığınırız. Allah kime hidayet verirse onu saptıracak yoktur. Allah kimi de saptırmışsa, onu da hidayete erdirecek yoktur. Allah’tan başka ilah olmadığına şehadet ederim. Muhammed’in O’nun kulu ve resûlü olduğuna da şehadet ederim. Ey iman edenler, adını zikrederek birbirinize talepte bulunduğunuz Allah’tan ve aranızdaki akrabalık bağın(ı koparmak)tan korkun! Şurası muhakkak ki Allah üzerinizde murâkıbtır” (Nisa 1). “Ey iman edenler! Allah’tan hakkıyla korkun. Sakın ha Müslümanlar olmaktan başka şekilde ölmeyin” (Âl-i İmrân 102). “Ey iman edenler Allah’ tan korkun ve sağlam bir söz söyleyin. Tâ ki Allah sizin işlerinizi salaha çıkarsın ve günahlarınızı da affetsin. Kim Allah ve Resûlü’ne itaat ederse büyük bir kurtuluşa ermiş olur.” (Ahzâb 70-71).
[Ebu Dâvud, Nikâh 33, (2118); Tirmizî, Nikâh 16, (1105); Nesâî, Cum’a 24, (3, 105).]